11% پروتئین !!!

بر اساس شرایط پدوکلیماتیک، میزان پروتئین سورگوم از 10 تا 12 درصد متغیر است. این واقعیت قابل توجه باعث شده است تا سورگوم در رده‌ی انواع غلات پر مصرف در خوراک دام از قبیل گندم، جو و ذرت و حتی تا حدی بالاتر از این غلات قرار ‌گیرد.

امکان تولید سورگوم دانه‌ای در اکثر کشورهای اروپا ممکن است. در اصل، برای تولید کنندگان مواد غذایی، ماده‌ی جالب توجهی بوده و در حیطه‌ی تولیدات محلی، محصولی است که پاسخگوی نیازها و انتظارات اجتماعی بوده و منبع پروتئین محلی‌ای است که به محیط زیست کم‌تر آسیب می‌رساند.

برای اینکه از تمام ظرفیت‌های دانه‌ی سورگوم بهره‌مند شویم بایستی فرآیند صحیح و متناسبی برای عمل‌آوری آن اتخاذ گردد. از آنجائیکه سورگوم از دانه‌ی ذرت کوچک‌تر و نیز سخت‌تر می‌باشد، برای بهبود فرآیند هضم آن در دستگاه گوارش، بایستی به دانه‌های خردتر تبدیل شود.

در اصل، مرحله‌ی آسیاب آن مرحله‌ی مهمی از فرآیند تبدیل و فرآوری است.

در نتیجه‌ی آسیاب، هضم آن در میان خوراک دام میسر شده و نشاسته‌ی بیشتر یعنی انرژی بیشتر مهیا می‌شود. اندازه‌ی دانه‌ها هر چقدر که کوچک‌تر باشند، به همان میزان هم از سوی حیوانات، بهتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. از دیگر سو، آسیاب شدن بیش از حد آن می‌تواند نتایج نامطلوبی همچون پایین آمدن میزان دسترسی به مواد مغذی را در پی داشته باشد. اندازه‌ی مناسب، دو میلیمتر است. در این حالت، میزان هضم آمینواسیدهای اصلی نسبت به دانه‌های 4 میلیمتری افزایش می‌یابد. دستگاه دانه شکن (غربال) و سرعت آسیاب باید برای 2 میلیمتر تنظیم شود. در نتیجه‌ی فرآیند شکستن و آسیاب کردن، محصولی با مشخصات و ویژگی‌های هموژن به دست می‌آید که به راحتی می‌توان آن را به غذای حیوان افزود.

از آنجایی که تمام حیوانات حساسیت مشابهی ندارند، بنابراین کیفیت آسیاب با توجه به نوع حیوان ومرحله رشد آن تاثیرات متفاوتی نشان می دهد.

وجود دانه هایی که خوب شکسته و خرد نشده اند، برای مرغ ها و ماکیانی که با دانه تغذیه می شوند، مشکل چندان بزرگی نیست.اما در پرورش ماکیانی که  سریع رشد می کنند، دانه ها باید شکسته شوند، زیرا جذب مواد مغذی را تسریع کرده و عملکرد آنها را بهبود می بخشد.