Produkcja nasion: w 2024 roku sorgo bije rekordy powierzchni

Rok 2024 okazał się rekordowy pod względem powierzchni przeznaczonej na produkcję nasion sorgo. Jeżeli chodzi o jakość, zdolność kiełkowania niektórych partii nasion uległa pogorszeniu ze względu na bardzo wilgotne warunki pod koniec cyklu.
W 2024 powierzchnia przeznczona na produkcję nasion sorgo osiągnęła rekordowy poziom. Wynosiła ona prawie 2600 ha, co oznacza wzrost o 34% w skali roku. Francja, z powierzchnią 1600 ha, odnotowuje jeden z najwyższych wzrostów: + 46%, wciąż pozostając liderem wśród największych producentów. Na kolejnych miejscach plasują się Węgry z powierzchnią 1050 ha (+18 %) i Hiszpania z powierzchnią 400 ha (+ 48 %). Wśród pozostałych krajów produkujących nasiona sorgo należy wymienić Włochy (105 ha, + 69 %), Słowację, Czechy, Austrię i Rumunię, które łącznie posiadają 55 ha. Poprzedni rekordowy poziom powierzchni w Europie został osiągnięty w 2021, kiedy wynosiła ona 1955 ha. Wówczas Węgry mogły poszczycić się większą powierzchnią niż Francja.
Odbudowa zapasów
Wzrost powierzchni podyktowany jest przede wszystkim koniecznością odbudowania zapasów po kilku sezonach dużego popytu na sorgo. Innym czynnikiem sprzyjającym temu wzrostowi w 2024 były złe warunki klimatyczne panujące jesienią 2023 roku, z powodu których nie udało się wysiać wszystkich planowanych zbóż ozimych. W związku z tym firmy nasienne przewidziały większe zapotrzebowanie na uprawy jare, zwłaszcza sorgo. Jest to jednak uprawa bardzo wrażliwa na warunki klimatyczne, w związku z czym reprodukcja nasion pozostaje trudna. Firmy nasienne wymagają zresztą, aby rolnicy zajmujący się reprodukcją nasion mieli możliwość nawadniania pól, na których nie może występować sorgo alepskie, będące chwastem krzyżowym.
Gorsza jakość partii nasion spowodowana opadami deszczu
Pomimo zwiększenia areału przeznaczonego na produkcję nasion, poziom zdolności kiełkowania okazał się dość niski : średnio 65% dla zbiorów 2024. To efekt trudnych warunków pogodowych, a mianowicie dużej wilgotności pod koniec cyklu, które przyczyniły się do pogorszenia jakości zebranych nasion, a w szczególności ich zdolności kiełkowania.